Uit de kast in de klas
Inclusieavond 25 april 2023
In de fractie hadden we ons ten doel gesteld rond het grote thema “Inclusieve samenleving” een reeks van avonden te organiseren. Met steeds een andere invalshoek. Om perspectief te ontwikkelen op de vraag: Telt iedereen gelijkwaardig mee? En te onderzoeken waar verbeteringen in gang gezet kunnen worden voor waar niet iedereen gelijkwaardig mee kan doen.
De eerste twee avonden waren online vanwege corona: ‘Discriminatie’ (van mensen uit de Oost) en ‘Vrouwen in de samenleving’ (over de visie vanuit Ubuntu filosofie). De derde avond kon live in Memories (het voormalige artcafé Samsam). Hier kwamen de indrukwekkende verhalen naar voren van de toegang tot sportbeleving van mensen met vormen van beperking.
De vierde avond zou moeten gaan over verschillende seksuele oriëntaties en de acceptatie daarvan. Zo besloten we in onze werkgroep binnen de fractie. Na een gesprek van onze fractie met 2 mensen van Roze 50+. Inmiddels bijna een jaar geleden. Er stond een bewonersbijeenkomst op til die georganiseerd zou worden in juni vanuit de gemeente. Natuurlijk daar even op wachten met ontwikkelen van verdere plannen. Tijdens de bewonersavond werd ons duidelijk dat de avond zou moeten gaan over acceptatie in het onderwijs. Gerjan van Engelenhoven, van de fractie van D66, wilde graag meedoen in de organisatie en zo ging de werkgroep met Dieuwke en Henk en later ook Logan aan de slag. Een school zoeken waar we het zouden kunnen organiseren. We kwamen er op dat het verder zou moeten gaan dan acceptatie. In de manier van omgaan met wat anders is, speelt de wijze van communiceren een belangrijke rol. We zouden een inleiding moeten organiseren over verbindende communicatie bij dit thema. En dat in de praktijk moeten gaan oefenen. Toen we aanklopten bij ROC Aventus om daar te organiseren gaf Anke Hamstra, als nieuwe medewerker inclusie, aan graag te willen meedoen en zij wist ook nog wel een docent (Simone Umboh) die ons in contact kon brengen met praktijkverhalen van studenten. Nick Hoogkamp van Pride 055 sloot ook nog aan. We vonden in Kirsten Regtop een dagvoorzitter en Anouk Ooms zou ons in gaan leiden in de verbindende communicatie. Nadat we de uit het leven gegrepen verhalen van een aantal jongeren zouden hebben gehoord.
25 April was het zover. We hadden het graag gewild rond Valentijnsdag vanwege de actualiteit dan. Maar ook nu bleek het uiterst actueel. De week na de publicatie van ‘De Taalgids’ van LAKS en de discussies die daaromheen ontstonden. En de ochtend van de 25e publiceerde het Mulierinstituut een rapport waarin gewag werd gemaakt van de noodzaak tot ondersteuning van Gemeenten en clubs en verenigingen bij het vergroten van de LHBTI+ acceptatie. Hoe actueel!
De avond kon beginnen. Vanaf de ingang van ROC werden we met regenboogvlaggetjes geleid naar het auditorium achterin het grote ROC gebouw. Een mooi gevuld auditorium hoorde de aangrijpende verhalen van de jongeren over hoe ze bejegend werden. ‘Zou je niet naar een gesticht willen om te herstellen?’ ..’Ik heb 13 jaar gezocht naar wie ik ben’….’Geloof jij in God? Dan kun je toch niet goedkeuren wat hier gebeurt!’...’Ik ging maar gewoon meedoen met de massa en werd erg depressief’.
Na de verhalen nam Anouk Ooms ons mee in de theorie van de verbindende communicatie. ‘Meedoen als je normaal doet. Maar wat is normaal?’ Als het normaal was, waren dit soort avonden niet nodig. Onderzoek van onze eigen houding in hoe we zelf reageren en hoe we dingen zeggen naar anderen. Het luistert nauw, bleek ook deze avond.
We hadden een indringende avond. Met veel belangstelling, ook van de regionale krant. Het aanzetten tot het echt oefenen van de verbindende communicatie kon niet gerealiseerd worden door aantal aanwezigen en de opstelling in het auditorium. Maar goed om in een volgende avond dit te gaan trainen en het belang van educatie hierin onder de aandacht te brengen. Zo viel ik in slaap na deze mooie avond.
En toen de krantenkop de volgende dag: “Bijeenkomst Aventus wordt verstoord” en “Vlaggetjes moeten voor de veiligheid uit school verdwijnen”. Ik had er die avond helemaal niets van gemerkt. De vlag dekte wat mij betreft de lading niet. We hadden wel de aandacht gegenereerd. Toch een redelijk inhoudelijk artikel erover. En het incident gaf ook aan dat we nog een hele weg te gaan hebben rondom dit thema en de wijze van bejegenen van elkaar.
Wij gaan op naar een volgende avond.
Henk
